Bliscy i oddaleni.
Bo widzisz ,tu są tacy
którzy się kochają,
i muszą się spotkać
aby się ominąć,
bliscy i oddaleni jakby stali w lustrze
piszą do siebie listy
gorące i zimne.
Rozchodzą się jak
w śniegu porzucone kwiaty
by nie wiedzieć do końca jak to się stało.
Są i inni co się nawet po ciemku odnajdą,
lecz przejdą obok siebie
bo nie śmią się spotkać
tak czyści i spokojni
jakby śnieg się zaczął
byliby doskonali
lecz wad im zabrakło,
Bliscy boja się być blisko ,żeby nie być dalej
niektórzy umierają-
to znaczy wiedzą,
Miłości się nie szuka
albo jest albo jej nie ma
nikt z nas nie jest samotny tylko przez przypadek
Są i tacy co się zawsze kochają
i dopiero dlatego nie mogą być razem
jak bażanty co nigdy nie chodzą parami
można nawet zbłądzić
lecz po drugiej stronie
masz drogi przecięte schodzą się z powrotem .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz